කුණු බාල්දිවලට බෙහෙත් විසි කිරීම

කුණු බාල්දිවලට බෙහෙත් විසි කිරීම
පිළිකා රෝගීන්ට අත්‍යාවශ්‍ය බෙහෙත් වර්ග 17 ක් මහරගම පිළිකා රෝහලේ නොමැති බව අනාවරණය වුණේ 10 වැනිදා පාර්ලිමේන්තුවේදීය. ඒ වගේම අයඩීන් පරීක්ෂණ සඳහා එම රෝගීන් පොරොත්තු ලේඛනයේ 2016 මාර්තු දක්වා පසුවන බව වැඩිදුරටත් හෙළිදරව් විය.මෙම තොරතුරු අනාවරණය කරන ලද්දේ කුරුණෑගල දිස්ත්‍රික් එ.ජා.ප පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රී දයාසිරි ජයසේකරයි.

ඉතා කණගාටුදායක ඉරණමකට භාජනය වී සිටින පිළිකා රෝගීන් වෙනත් රෝගීන් මෙන් නොව, රඳවා සිටින්නේ ද වෙනම රෝහලක යි. සෞඛ්‍ය සේවයේ විවිධ අඩුපාඩු පෙන්වා දෙමින් මහජනතාව පවා සමහර අවස්ථාවලදී උද්ඝෝෂණයවලට සම්බන්ද වෙති. එහෙත් පිළිකා රෝගීන්ගේ අවශ්‍යතා වෙනුවෙන් කොයි පැත්තකින්වත් කිසිම හඬක් මෑතක දී අපට අසන්නට ලැබුණේ නැත. එවැනි මොහොතක සිංහල අළුත් අවුරුදු සමයේ දයාසිරි ජයසේකර මන්ත්‍රීවරයා නැගූ හඬ පාර්ලිමේන්තුව තුළ කැපී පෙණුනි.

පිළිකා රෝගීන් යනු මරණය අභිමුව හුස්ම ගන්නා පිරිසකි. එවැනි රෝගියකුගේ ජීවිතය මරුවා රැගෙන යන්නේ මොන වේලාවේදැයි කියන්නට කාටවත් බැරිය. ඒ වගේම පිළිකාවට සම්බන්ධ දරුණු තුවාල ආදියෙන්ද පීඩා විඳින මොවුන් වෙත රජයේ අවධානය විශේෂයෙන් යොමු විය යුතුව තිබේ. එබඳු රෝගීන්ට අත්‍යාවශ්‍ය බේත් වර්ග දාහතක් එම රෝහලේ නැතැයි කීම නිසා ජනතාවට අසන්නට ප්‍රශ්නයක් ඇත. එනම් සෞඛ්‍ය අමාත්‍යාංශයක් රටට මොකටද යන්නයි.

සෞඛ්‍ය අමාත්‍යාංශය තිබෙන්නේ පිළිකාව වෙනුවෙන් පමණක් නොවන බව අප දනිමු. නමුත් රෝගීන්ට බේත් නැතැයි පාර්ලිමේන්තුවේදී විපක්ෂයේ මන්ත්‍රීවරයෙක් රටට අනාවරණය කරන තුරු සෞඛ්‍ය අමාත්‍යාංශයේ වගකිවයුත්තන් ඒ ගැන සොයා බැලුවේ නැද්දැයි අප තුළ ඇති වන්නේ කුතුහලයකි.

‍රටේ බොහෝ රෝහල්වල රෝගීන්ට අත්‍යාවශ්‍ය බේත් ද්‍රව්‍ය නැත. අවශ්‍ය රසායනික, තාක්ෂණික හා විද්‍යුත් පරික්ෂණ හා සැත්කම් සිදුකර ගන්න මාස ගණනන් පොරොත්තු ලේඛනවල රැඳී සිටීමට සිදු වෙයි. සමහර ප්‍රතිකාර ලබා ගන්නට අවුරුදු ගණනක් බලා සිටින්නට රෝගීන්ට සිදු වී තිබේ. එසේ සිදු වී ඇත්තේ ඇයි? ඊට අවංක පිළිතුරක් දෙන්නට කිසිම වගකිවයුත්තෙක් ඉදිරිපත් නොවන බව අප දනිමු.

පිළිකා රෝහලේ රෝගීන්ට අවශ්‍ය බේත් ද්‍රව්‍ය 17 ක් නැති බව දයාසිරි ජයසේකර මන්ත්‍රීවරයා පවසා සිටියදී ඊට වගකිවයුතු එක් පුද්ගලයෙක් වන සෞඛ්‍ය නියෝජ්‍ය ඇමැති ලලිත් දිසානායක පවසන්නේ පිළිකා රෝහලේ ‍ඖෂධ හිඟයක් නැති බවත්, ඖෂධ සැපයීමේ යම් ප්‍රමාදයක් සිදු වී තිබෙන බවත්ය.

රෝගීන්ට අත්‍යාවශ්‍ය බේත් වර්ග රෝහලේ නැති වීමෙන් සිදුවන්නේ මරණය ඉක්මන් වීමයි. ඒවා ප්‍රමාද වීම මරණය අකුරටම ක්‍රියාත්මක වීමට හේතුවකි.

නියෝජ්‍ය ඇමැතිවරයා විසින් ලබා දුන් ඉහත පිළිතුරු දෙකම යුක්ති සහගත නොවේ. එවැනි උත්තර ලබා දෙන්නට මේ රටට ඇමැතිවරුන් අවශ්‍ය නොකෙරේ. රටට අවශ්‍ය වන්නේ සංවිධානාත්මක මොහෙයුම් ක්‍රියාත්මක කළ හැකි බුද්ධිමත් ඇමැතිවරුන්ය.

මෙම ඇමැතිවරයා පමණක් නොව, බොහෝ අමාත්‍යවරුන්ට විපක්ෂයෙන් ඉදිරිපත් කරන ප්‍රශ්න තඹ දොයිතුවක් තරම්වත් ඔවුන්ට වටින්නේ නැත. ප්‍රශ්නය නැගෙන්නේ ජනතාව වෙනුවෙනි. එහෙත් ඊට දෙන උත්තරවලින් බොහෝ විට සිදුවන්නේ විපක්ෂයේ මන්ත්‍රීවරයා හෝ මන්ත්‍රීවරිය උපහාසයට, අපහාසයට ලක් වීමයි. අනතුරුව සභාවේ වීරයන් මෙන් කොක් හඬලා සිනහසීමයි.

අද විපක්ෂයේ සිටින බොහෝ දෙනා ද එදා ආණ්ඩු පක්ෂයේ සිටියදී උත්තර දුන්නේ මේ විදිහටමය. විපක්ෂයේ ප්‍රශ්න හැමදාමත් ආණ්ඩු පක්ෂය විසින් සැමුවෙල්, බර්ටිලාගේ විනෝද සමයකට හරවා ගනිති. ඒ නිසා ජනතාවගේ ප්‍රශ්නවලට කවදාවත් නිසි පිළිතුරක් නැත.

මහරගම පිළිකා රෝහලේ රෝගීන් අත්‍යවශ්‍ය බේත් වර්ග 17 ක් නොමැතිකමින් මරණය අබියසට පැමිණෙද්දී කල්පනා කර බැලිය යුතු තවත් වැදගත් කාරණයක් මට පෙනේ. එනම් රට පුරා රජයේ රෝහල්වලින් දිනපතා බාහිර රෝගීන්ට නිකුත් කරන බේත් විශාල තොගය රෝගීන් එක පෙත්තක් නෑර පාවිච්චි කරනවාද යන්නයි. මගේ පිළිතුර නම් එසේ නොවන බවයි. උග්‍ර බේත් හිඟයක් රෝහල්වල පවතින්නේ එතෙරින් ආනයනය කරන බේත්වලට විශාල මුදලක් දැරීමට සිදු වී තිබෙන බැවින් ය. ඒ නිසා බේත් ආනයනය සීමා කරන්නට සිදුවීම සාධාරණ යැයි කියන්නට බැරිය. නමුත් විශාල වියදමක් දරා ගෙනැවිත් රෝගීන්ට ලබා දෙන බේත් විශාල ප්‍රමාණයක් එම රෝගීන් වාසය කරන නිවාසවල පිහිටි කුණු බෑග්වලට වැටීම ජාතික අපරාධයකි.

බේත් පෙති වර්ග කිහිපයක් පානය කළ පසු රෝගය සුව විණැයි රෝගීන් කල්පනා කිරීම මීට හේතුවයි. එහෙත් වෛද්‍යවරයා විසින් ලබා දී තිබෙන්නේ බේත් වේල් (Dose) ප්‍රමාණයකි. නියමිත පරිදි බේත් වේල් ප්‍රමාණය නොගැනීම නිසා ඉතිරි බේත් වර්ග සියල්ල වැටෙන්නේ කුණු බාල්දියට ය. එසේ විනාශ වන්නේ රටේ ජාතික ධනයයි.

මින් සති හෝ මාස කිහිපයකට පසු යළිත් පෙර රෝගයෙන්ම ඔත්පල වන රෝගියා රෝහල වෙත යයි. බේත් වේල් ප්‍රමාණය නොගැනීම නිසා රෝගය සුව වී නැතිකම ඊට හේතුවයි. යළි සුපුරුදු බේත් වේල් ප්‍රමාණයම නියම කෙරේ. මේ ආකාරයට රෝගීන් විසින් විනාශ කර දමන වටිනා ඖෂධ වර්ග සුරක්ෂිත කර ගැනීමේ වැඩ පිළිවෙලක් අද රටට අවශ්‍ය කෙරේ. එවැනි වැඩ පිළිවෙලක් සකස් කිරීම එතරම් අපහසු කාර්යයක් නොවේ. රටේ ජාතික ධනය සහ රෝහල්වල බේත් වර්ග සුරක්ෂිත කරමින් පිළිකාව වැනි අසාධ්‍ය රෝග සඳහා අත්‍යාවශ්‍ය බේත් ප්‍රමාදයකින් තොරව ලබා දීමට හැකි වන්නේ එවිටය.